سولفانام sulfadimidine 33.3%

مکانیسم اثر:

سولفانامیدها آنالوگ ساختمانی پارا آمینو بنزوئیک اسید (PABA) می‌باشند و به‌طور رقابتی یک مرحله آنزیمی (دی هیدروپترات سنتتاز) را در زمانی که PABA جهت تولید دی هیدرو فولیک اسید (فولیک اسید) وارد می شود، مهار میکند. از آنجا که تولید دی هیدرو فولات کم شده است میزان تتراهیدرو فولات (فولینیک اسید) تشکیل شده از دی هیدرو فولات کم می شود. تتراهیدروفولات جزء اصلی کوانزیمهای دخیل در متابولیسم کربن سلولی است. از آنجا که سولفونامیدها برای PABA بعنوان آنتی متابولیت عمل می کنند، چندین آنزیم را مهار می این آنزیم ها عبارتند از : آنزیمهای مورد نیاز برای تولید پورینها برای انتقال دزوکسی یوریدین به تیمیدین و برای تولید ،متیونین گلیسین و فورمیل -متیونیل -ترانسفر – RNA. این اعمال منجر به مهار تولید پروتئین تخریب فرآیندهای متابولیکی و مهار رشد و تکثیر ارگانیسمهای که نمی‌توانند از فولات مورد واکنش استفاده کنند، می شود. این اثر باکتریوستاتیک است اگرچه اثر باکتریوسیدی در غلظتهای بالا که در ادرار اتفاق افتد، آشکار است.

فارماکوکینتیک: 

سولفادیمیدین متعاقب تجویز به روش IV در سراسر بدن توزیع می‌شود. نیمه عمر آن ۷/۲ ساعت در گوسفند و 9 ساعت در گاو می‌باشد. در نشخوار کنندگان سولفادیمیدین به روش هیدروکسیلاسیون و استیلاسیون متابولیزه می‌شود و متابولیتهای آن از طریق ادرار دفع می گردد.

دفع نسبتاً آهسته و تدریجی سولفادیمیدین (نیمه عمر آن ۸ تا ۱۲ ساعت است) و حلالیت زیاد متابولیت‌های آن باعث می‌شود که کریستالوری کاهش یابد و همچنین دارو به خوبی در بافت‌های بدن پخش شود. درحدود ۷۰ درصد سولفادیمیدین به پروتئین پلاسما متصل گردد. سولفادیمیدین به مقدار گسترده در کل بدن و به داخل بسیاری از بافت‌های نرم و مفاصل نفوذ می کند.

موارد مصرف: 

سولفادیمیدین عموماً برای پیشگیری یا درمان عفونتهای موضعی یا عمومی استفاده می شود. سولفادیمیدین مشخصاً در درمان گندیدگی سم (Foot Rot)، بیماریهای عفونی سیستمیک مانند پنومونی گاو انتریت، دیفتری گوساله‌ها، ورم، پستان کوکسیدیوزگاو و گوسفند اکتینو ،باسیلوس، کلی باسیلوس، توکسوپلاسموز، پودودرماتیت بکار می رود.

مقدار مصرف:

مقدار اولیه (tial dose) ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن.

مقدار نگهدارنده (Maintenance dose)؛ ۵۰ تا ۱۵۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن.

روش مصرف:

به روش زیر جلدی و یا داخل وریدی آهسته تجویز شود.

عوارض جانبی: 

عوارض جانبی به سولفانامیدها ممکن است به خاطر اثرات سمی مسقیم دارو یا افزایش حساسیت باشد. علائم واکنش های آزیاد حساسیت شامل کهیر، آلرژی، راش پوستی، تب داروئی، ورم مفصل چندتایی، آنمی همولیتیک و آگرانولوسیتوز می‌باشد. ممکن است علائم سمی حاد بعد از تجویز سریع دارو به صورت وریدی یا تزریق بیش از اندازه دارو مشاهده شود.

موارد احتیاط :

تزریق سریع وریدی ممکن است باعث دیسترس تنفسی و کلاپس گردد. لذا تزریق وریدی باید به آهستگی صورت پذیرد. تزریق نادرست وریدی ممکن است منجر به ترمبوفلبیت و واکنش‌های شدید اطراف رگی شود. برای جلوگیری از کریستالوری مقدار آب آشامیدنی دام در طول درمان باید افزایش یابد.

تداخل دارویی: 

سولفانامیدها ممکن است اثرات فنیل بوتازون، فنی‌توئین، سالسیلات‌ها، تیازید، مدرها و پروبنسید را افزایش دهد. این دارو نباید همزمان با داروهایی که با سولفونامیدها اثر آنتاگونیستی دارند، مصرف شود. زیرا اثر باکتریایی آنها از بین می رود. این داروها شامل داروهای بی حس کننده موضعی که یک هسته PABA دارند مانند پروکائین، بنزوکائین و ترکیبات حاوی این داروها مانند پنی سیلین پروکائین، ویتامین‌های گروه B مانند اسید فولیک، نیکوتینیک اسید و … می باشند.

دوره پرهیز از مصرف: 

شیر: ۷ روز پس از آخرین درمان.

گوشت: ۱۸ روز پس از آخرین درمان.

شرایط نگهداری: 

دارو در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتیگراد و دور از نور نگهداری شود از یخ زدگی دارو جلوگیری شود.

بسته بندی: 

این دارو در ویال ۲۵۰ میلی لیتری عرضه می گردد.