دی پیرون (Dipyrone)

مكانيسم اثر:

متامیزول سدیم دارای خواص ضد درد، ضد التهاب و ضد تب می‌باشد. متامیزول سدیم مانند داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی باعث مهار فعالیت سیکلوکسی ژناز و بیوسنتز پروستاگلاندین می‌شود. متامیزول سدیم دارای خاصیت ضد درد به صورت تاثیر بر مراکز عصبی بوده و به عنوان داروی مسکن و آرام بخش محسوب می‌گردد. اتساع عروق محیطی که از طریق سیستم مرکزی تنظیم می‌گردد، سبب از دست رفتن حرارت شده و بدین ترتیب خاصیت ضد تب دی پیرون ایجاد می‌گردد. معمولاً این عمل در موارد افزایش غیر طبیعی درجه حرارت بدن نظیر بروز تب اتفاق می‌افتد. فعالیت ضد التهاب این دارو به تغییر در میزان تجمع خون در عضو ملتهب و متورم بستگی دارد. کاهش نفوذ پذیری دیواره عروق، کاهش عمومی ‌اکسودا و جذب مایعات بافتی به سیستم لنفاوی در پیشرفت این عمل نقش مهمی‌ را ایفا می‌کنند.

فارماكوكينتيك:

پس از مصرف متامیزول سدیم از طریق وریدی، به سرعت از پلاسمای خون محو می‌گردد. هیچ‌یک از متابولیت‌های حاصله از دی پیرون قدرت اتصال زیادی با پروتئین های پلاسما را ندارند و بیشترین مقدار داروی تجویز شده در یک مرحله درمانی از طریق ادرار و به صورت متابولیت های مختلف دفع می‌گردد.

موارد مصرف:

از متامیزول سدیم در بیماری هایی که نیاز به اثرات ضد درد مرکزی، مسکن عمومی، اسپاسمولیتیک، ضد تب، ضد روماتیسم و ضد التهابی باشد، استفاده می‌گردد. متامیزول سدیم در بسیاری از بیماریهای مربوط در اسب، گاو و سگ مانند موارد زیر مصرف می‌شود:

کاهش عمومی ‌درد جهت مقابله با بی قراری و مقاومت دام در برابر درد.

جهت تسکین دل دردها (کولیک) با علل مختلف با حالات اسپاسم عضلات نظیر عضلات شکم درگاو و اسب.

انسداد مری توسط اجسام خارجی در اسب و گاو.

بیماریهای تب دار مانند موارد شدید ورم پستان، مسمومیت در اسب‌ها، دردهای ناحیه کمر و بیماری کزاز به همراه تجویز آنتی سرم کزاز.

ورم مفاصل حاد و مزمن، شرایط روماتیسمی ‌در عضلات و مفاصل، تورم اعصاب و التهاب مهبل.

مقدار و روش مصرف:

اسب: 20 تا 50 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن معادل 20 تا 60 میلی‌لیتر.

گاو: 20 تا 40 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن معادل 15 تا 40 میلی‌لیتر.

سگ: 20 تا 50 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن معادل 1 تا 5 میلی‌لیتر.

به روش وریدی (شرایط حاد بیماری) یا عضلانی تزریق شود. در صورت نیاز تزریقات مجدد دارو در همان روز امکان‌پذیر می‌باشد. در شرایط حاد ممکن است هر دو روش تزریق عضلانی و وریدی به صورت همزمان مورد استفاده قرار گیرد.

هشدارها:

متامیزول سدیم ممکن است گاهی سبب ایجاد آگرانولوسیتوز کشنده نیز بشود، لذا هنگام تجویز آن احتمال بروز این عارضه در مقابل منافع دارو سنجیده شود. تجویز بیش از حد دارو ممکن است باعث بروز حملات تشنجی گردد.

عوارض جانبي:

در صورت مصرف طولانی مدت متامیزول سدیم احتمال بروز آگرانولوسیتوز و لوکوپنی وجود دارد. متامیزول سدیم به دلیل داشتن خاصیت مهار تشکیل پروترومبین ممکن است باعث افزایش احتمال خونریزی گردد. از دیگر عوارض جانبی دی پیرون کم خونی همولیتیک، واکنش‌های آلرژیک نظیر آسم و کهیر و بثورات جلدی، کم شدن پروترومبین خون، خونریزی گوارشی، تهوع و استفراغ و ترومور و خیز می‌باشد. تزریق زیر جلدی موجب تحریک موضع می‌شود. استفاده از این دارو ممکن است موجب قرمز شدن و سوزش گردد.

موارد منع مصرف:

از مصرف متامیزول سدیم در دام‌های دچار نارسایی سیستم هموپوئیتیک باید اجتناب شود.

استفاده از دارو در صورت وجود سابقه عدم تحمل دام و یا حساسیت نسبت به متامیزول سدیم ممنوع است. تجویز دارو در موارد وجود بیماریهای کبدی ممنوع است. از مصرف متامیزول سدیم در اسب های مسابقه 5 روز قبل از مسابقه باید اجتناب گردد.

تداخل دارویی:

مصرف همزمان متامیزول سدیم با باربیتورات ها یا فنیل بوتازون سبب اختلال در عملکرد سیستم آنزیمی ‌میکروزومی ‌کبدی و در نهایت متابولیزه شدن دارو می‌گردد. تجویز همزمان متامیزول سدیم با کلرپرومازین باعث بروز عوارض هیپوترمی ‌شدید می‌شود.

دوره پرهيز از مصرف:

گوشت: 35 روز پس از آخرين تزريق

شير: 7 روز پس از آخرين تزريق

شرايط نگهداري:

در دمای کمتر از 30 درجه سانتیگراد و دور از نور نگهداري شود. از یخ زدگی دارو جلوگیری شود.

بسته بندي:

اين دارو در ويال‌های 20، 50 و 100 ميلي ليتري عرضه مي­گردد.